Waterstof

Vergelijkbaar met elektrisch, hebben waterstof-vaartuigen ten opzichte van dieselvaartuigen (nog) een aantal beperkende factoren:

• Actieradius: doordat waterstoftanks ten opzichte van conventionele dieseltanks duidelijk meer ruimte innemen, kan niet meer dan voor circa twee dagen varen waterstof meegenomen worden. Anders zouden de benodigde tanks te veel laadruimte in beslag nemen. De actieradius bij een volledige waterstofaandrijving zal waarschijnlijk beperkt blijven tot één à twee dagen. Mogelijk vinden de eerste toepassingen plaats met alleen een waterstof-aandrijving voor de (elektrische) hulpsystemen. De hoofdaandrijving blijft dan nog diesel;
• Laad-/vultijd: het tijdverlies als gevolg van waterstof bunkeren valt mogelijk mee en hangt af van de vulstandaard (vulsnelheden, druk, etc.). Op dit moment is er nog geen sprake van standaardisatie. In termen van drukniveau is alles mogelijk (350 bar, 500 bar of 700 bar). Ook vloeibare (cryogene) waterstof wordt nog als optie gezien. Op het bunkersysteem worden de volgende opties gehanteerd: a) vullen met een slang of b) vullen met een verwisselbare H₂-container;
• (Ruimtelijk) laadvermogen: de waterstoftanks nemen extra ruimte in beslag. Het verlies aan laadvermogen (ten opzichte van diesel) wordt geschat op 1% tot 3%.

Brandstofcelsystemen voor de binnenvaart zijn nog in ontwikkeling. Hierdoor zijn de specificaties van binnenvaartschepen met brandstofcel moeilijk te vergelijken met schepen die varen op andere energiedragers. Brandstofcelsystemen zijn momenteel (nog) zeer duur, en mogelijk minder betrouwbaar